Relacións orzamentarias coa UE

O orzamento anual da Unión Europea enmárcase dentro dun período de 7 anos, que é o que se denomina Marco Financeiro Plurianual (MFP). 

Actualmente o Marco Financeiro Plurianual vixente é o que abarca os anos 2021-2027, aínda que se actualiza cada ano. A última revisión realizouse no ano 2024.

As principais partidas destínanse á política de cohesión para reducir as disparidades entre as rexións e os países (rúbrica 2), así como á política agrícola, pesqueira e ambiental (rúbrica 3).

Que é o orzamento da UE a longo prazo e como me afecta? (vídeo do Parlamento Europeo).

O orzamento da Unión Europea inclúe todos os gastos e ingresos da Unión Europea para un ano determinado, tendo en conta os límites establecidos no MFP. Este orzamento terá que ser aprobado tanto polo Consello como polo Parlamento Europeo.

A execución de aproximadamente a metade do orzamento é responsabilidade compartida dos países da UE e a Comisión.

No Orzamento do ano 2025, aprobáronse créditos de pago por un total de case 150.000 millóns de euros.

A Unión Europea (UE) finánciase a través dun sistema de recursos propios, que son as fontes de ingresos que a UE utiliza para financiar o seu orzamento. Estes recursos propios están limitados por lei a un máximo do 1,4% da Renda Nacional Bruta (RNB) da Unión para os créditos de pago e aumentouse o límite ata o 1,46% para os créditos de compromiso, tras a crise do COVID e a aprobación dos fondos NextGenerationEU.

Recursos propios tradicionais

Son os dereitos de aduana sobre as importacións. O 25% deses dereitos retéñenos os países membros en concepto de gastos de administración

Recurso IVE

Baséanse nunha taxa do 0,3% sobre a base harmonizada do IVE de cada país da UE, cun máximo do 50% da RNB

Recurso baseado no plástico

Aplícase unha taxa uniforme de 0,80 € por quilogramo dos plásticos non reciclados (con reducións anuais a tanto alzado para 17 Estados membros cuxa RNB sitúase por baixo da media da UE)

Renda Nacional Bruta

Cada país da UE contribúe cunha porcentaxe da súa RNB á UE, co obxectivo de que os ingresos globais cubran os pagos acordados para ter un orzamento equilibrado

Ademais destes recursos propios, a UE con carácter excepcional, pode obter fondos a través de préstamos nos mercados internacionais de capital. O 21 de xullo de 2020 o Consello Europeo acordou crear un instrumento excepcional de recuperación temporal coñecido como NextGenerationEU que autoriza á Comisión Europea a emitir ata 750.000 millóns de euros de débeda en nome da Unión.

Sobre a mesa, estase negociado utilizar unha parte dos ingresos do Réxime Comunitario de dereitos de emisión (ETS), a utilización dos ingresos do mecanismo de axuste ao carbono (CBAM) ou a introdución dun recurso propio estatístico temporal baseado nos beneficios das empresas.

A condición de España como Estado membro da Unión Europea implica, desde unha perspectiva financeira, a existencia de fluxos en dous sentidos: por unha banda, España contribúe ao financiamento da Unión Europea e do seu orzamento e, pola súa banda, a Unión Europea, en aplicación das súas políticas, transfire fondos ao noso país, a través dunha xestión directa, indirecta ou compartida.

A achega española anual á Unión Europea queda reflectida nos Orzamentos Xerais do Estado, a partir das achegas ao orzamento da UE: a achega polos recursos propios, principalmente, e outras (prestación de servizos, multas e sancións, xuros de mora, axuda macrofinanciera a Ucraína).

Pola súa banda, a Unión Europea realiza anualmente pagos a España para actuacións no noso país, entre os que destacan:

1. 

   As transferencias recibidas dos Fondos Estruturais (FEDER, FSE+, …)

2. 

   Os Fondos de Cohesión

3. 

   O Fondo Europeo Marítimo de Pesca e Acuicultura e outros recursos agrarios e pesqueiros para accións cofinanciadas co Estado

A súa comparación permite establecer un saldo financeiro anual de España coa Unión Europea.

Máis información sobre estas transferencias pódese atopar na publicación anual das Relacións Financeiras entre España e a Unión Europea.